Τρίτη 24 Ιουνίου 2014
Πέμπτη 22 Μαΐου 2014
Πέμπτη 8 Μαΐου 2014
Τετάρτη 7 Μαΐου 2014
Τρίτη 8 Απριλίου 2014
Πέμπτη 3 Απριλίου 2014
Η τρίτη γραφή του "Θαμμένου λιμανιού"
Όταν ο Ουνγκαρέτι έγραφε «εκεί φτάνει ο ποιητής / και στο φως ξαναγυρίζει ευθύς / με τα δικά του τα άσματα / και τα σκορπίζει. / Από τούτη την ποίηση / μου απομένει κατάλοιπο/ εκείνο το τίποτα / από μυστικό που παραμένει ανεξάντλητο»[1] επέμενε στο σημείο της κατάδυσης του ποιητή (είναι το εκεί (vi), το λιμάνι με το θησαυρό της Ποίησης που ενταφιάστηκε στο σκοτεινό βυθό[2] της Κτίσης) και στο χρόνο της ανάδυσης (είναι το ευθύς (poi) της επιστροφής στο φως της Πλάσης): οι δύο προσδιορισμοί προτάσσονται και βέβαια υπογραμμίζονται. Επέμενε όμως και στον εναγώνιο και κοπιώδη χαρακτήρα αυτής της κίνησης: “και, και (e, e)”.
Όταν ο Ουνγκαρέτι έγραφε «εκεί φτάνει ο ποιητής / και στο φως ξαναγυρίζει ευθύς / με τα δικά του τα άσματα / και τα σκορπίζει. / Από τούτη την ποίηση / μου απομένει κατάλοιπο/ εκείνο το τίποτα / από μυστικό που παραμένει ανεξάντλητο»[1] επέμενε στο σημείο της κατάδυσης του ποιητή (είναι το εκεί (vi), το λιμάνι με το θησαυρό της Ποίησης που ενταφιάστηκε στο σκοτεινό βυθό[2] της Κτίσης) και στο χρόνο της ανάδυσης (είναι το ευθύς (poi) της επιστροφής στο φως της Πλάσης): οι δύο προσδιορισμοί προτάσσονται και βέβαια υπογραμμίζονται. Επέμενε όμως και στον εναγώνιο και κοπιώδη χαρακτήρα αυτής της κίνησης: “και, και (e, e)”.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)